Marcin Liber


Marcin Liber to postać znacząca w polskim świecie teatralnym. Urodził się 13 stycznia 1970 roku w Zielonej Górze, co miało istotny wpływ na jego późniejszą twórczość.

W swojej karierze artystycznej zdobył uznanie jako reżyser teatralny, dramaturg oraz scenograf, a jego prace charakteryzują się oryginalnym podejściem i głęboką analizą ludzkich emocji.

Spektakle

Marcin Liber jest twórcą, którego prace mocno zaznaczyły się w polskim świecie teatru. Jego spektakle to nie tylko dzieła artystyczne, ale także głębokie refleksje na temat kondycji współczesnego człowieka oraz społeczeństwa. Oto przegląd wybranych jego realizacji.

  • „Dancing Hz”, Polski Teatr Tańca, gdzie pełnił rolę reżysera oraz scenarzysty (premiera 2002).
  • Tryptyk „Sex, drugs & rock’n’roll”, składający się z trzech części: „Rzeźnia LilaRóż” (premiera 2003), „Erosion” (premiera 2004) oraz „Sympathy For The Devil” (premiera 2005), zrealizowany w Teatrze Usta-Usta/2xu w Poznaniu, również wymagał od niego zaangażowania w scenariusz i reżyserię.
  • „Ifigenia – moja siostra” autorstwa Pawła Sali w Galerii Le Madame, Centrum Artystyczne M25 w Warszawie, gdzie zadebiutował jako reżyser (premiera 2005).
  • „Gwiazdy spadają w sierpniu. Montaż na głos i pamięć”, Muzeum Powstania Warszawskiego, to kolejny z jego projektów (premiera 2006).
  • „Śmierć Człowieka-Wiewiórki” Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, zrealizowany w Studio Berlin w Warszawie, był jego dziełem jako reżysera i scenografa (premiera 2006).
  • „Rekonstrukcja zdarzeń” – spektakl oparty na dramacie „Przemysł IIRomana Brandstaettera, współrealizowany z Teatrem Polskim w Poznaniu (2007).
  • „Bóg, honor, ojczyzna. (Katarzyna Medycejska)” autorstwa Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk, przedstawiony w Kościele Mariackim w Legnicy w ramach I Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Miasto Legnica (2007).
  • „Herbert. Rekonstrukcja poety” – widowisko multimedialne z okazji 10. rocznicy śmierci Zbigniewa Herberta, zrealizowane na Placu Krasińskich w Warszawie (2008).
  • „ID” w Teatrze Współczesnym w Szczecinie, gdzie zadebiutował w roli reżysera i współtwórcy scenografii (premiera 19.12.2008).
  • „Zawiadamiamy Was, że żyjemy. Dubbing ‘44” zrealizowany w Muzeum Powstania Warszawskiego (2009).
  • „Spring of death” to jego projekt czytania performatywnego, który miał miejsce w Teatrze Studio w Warszawie (2009).
  • „Wilk” – adaptacja powieści Hermanna Hessego „Wilk stepowy” w Teatrze Dramatycznym im. Gustawa Holoubka w Warszawie (premiera 3.10.2009).
  • „Suchy Dok” w Nowym Teatrze w Warszawie, gdzie był pomysłodawcą i kuratorem projektu teatru dokumentalnego (2009).
  • „Deathroom – Śmierć Fest” w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie, gdzie pełnił rolę kuratora interdyscyplinarnego przeglądu (2010).
  • „Utwór o Matce i Ojczyźnie” na podstawie tekstu Bożeny Keff, zrealizowany w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (premiera 26.03.2010).
  • „III Furie” autorstwa Sylwii Chutnik, Magdy Fertacz, Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk w Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Legnicy (premiera 8.03.2011).
  • „Makbet” Williama Shakespeare’a, zaprezentowany w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (premiera 24.09.2011).
  • „Aleksandra. Rzecz o Piłsudskim” Sylwii Chutnik w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu (premiera 17.11.2011).
  • „Trash Story” autorstwa Magdy Fertacz w Teatrze Lubuskim w Zielonej Górze (premiera 17.06.2012).
  • „Dyskretny urok burżuazji” wg Luisa Buñuela i Jean-Claude’a Carrière’a w Teatrze Nowym w Poznaniu (premiera 16.11.2012).
  • „Antygona” Sofoklesa, zrealizowana w Teatrze Nowym w Łodzi (premiera 7.04.2013).
  • „Na Boga!” Jarosława Murawskiego, przedstawienie w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu (premiera 20.04.2013).
  • „Być jak Steve Jobs” Michała Kmiecika w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (premiera 11.06.2013).
  • „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Polskim w Bydgoszczy (premiera 30.12.2013).
  • „Stara kobieta wysiaduje” Tadeusza Różewicza w Narodowym Starym Teatrze im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie (premiera 25.10.2014).
  • „Amok. Pani Koma zbliża się!” – spektakl dyplomowy studentów IV roku Wydziału Aktorskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego w Krakowie (premiera 2.03.2015).
  • „Jak umierają słonie” inspirowane prozą Grażyny Jagielskiej w Teatrze Współczesnym w Szczecinie (premiera 17.05.2015).
  • „Media Medea” na podstawie tekstu Marzeny Sadochy w Teatrze Polskim we Wrocławiu (premiera 3.10.2015).
  • „Fahrenheit 451” inspirowany powieścią Raya Bradbury’ego „451 stopni Fahrenheita”, zrealizowany przez Marcina Cecko w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku (premiera 6.02.2016).
  • „Dogville” wg Larsa von Triera w Teatrze Nowym im. Kazimierza Dejmka w Łodzi (premiera 2.04.2016).
  • „Klątwy” na podstawie dramatu „Klątwa” Stanisława Wyspiańskiego, zrealizowane przez Artura Pałygę w Teatrze im. Juliusza Osterwy w Lublinie (premiera 14.01.2017).
  • „Fuck… Sceny buntu” w Teatrze Łaźnia Nowa i Nowej Hucie w Krakowie (premiera 25.03.2017).
  • „Wesele. Poprawiny” wg Stanisława Wyspiańskiego, stworzone przez Polski Teatr Tańca (premiera 13.10.2017).
  • „Pidżamowcy” autorstwa Mariusza Sieniewicza w Wrocławskim Teatrze Współczesnym (premiera 3.12.2017).
  • „Szajba” autorstwa Małgorzaty Sikorskiej-Miszczuk w Teatrze im. Aleksandra Fredry w Gnieźnie (premiera 13.01.2018).

Realizacje tv

Oto przegląd najważniejszych realizacji telewizyjnych, które zostały zrealizowane pod kierunkiem Marcina Libera. Poniższa lista przedstawia jego różnorodne dokonania, które łączą w sobie reżyserię oraz scenografię.

  • „Gwiazdy spadają w sierpniu”, widowisko, TVP2, reżyseria, (2006),
  • „Śmierć człowieka wiewiórki”, teatr telewizji, TVP Kultura, reżyseria, scenografia, (2006),
  • „Amok moja dziecinada” Thomasa Freyera, teatr telewizji, TVP Kultura, reżyseria, scenografia, (2008),
  • „ID”, TVP Kultura, reżyseria, współpraca scenograficzna, (2010),
  • „Utwór o Matce i Ojczyźnie”, TVP Kultura, reżyseria, scenografia, (2011),
  • „III Furie”, TVP Kultura, reżyseria, aranżacja przestrzeni, (2012).

Nagrody

Marcin Liber zdobył wiele prestiżowych nagród, w tym:

  • W 2010 roku w Szczecinie otrzymał Bursztynowy Pierścień za najlepszy spektakl, za „Utwór o Matce i Ojczyźnie”,
  • W tym samym roku zdobył nagrodę na XII Ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach, gdzie wyróżniono go za spektakl „ID”, współpraca z Januszem Głowackim i Jerzym Jukiem-Kowarskim,
  • Podczas IX Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy również w 2010 roku przyznano mu nagrodę za oryginalną realizację tekstu poetyckiego w spektaklu „Utwór o Matce i Ojczyźnie”, wspólnie z Ireną Jun oraz Beatą Zygarlicką,
  • W 2011 roku został uhonorowany nagrodą za koncepcję inscenizacyjną spektaklu „III Furie” podczas 17. Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej,
  • W tym samym roku zdobył nagrodę Fundacji Współpracy Polsko-Niemieckiej za przedstawienie „Utwór o Matce i Ojczyźnie” z Teatru Współczesnego w Szczecinie na Przeglądzie Teatrów Małych Form „Kontrapunkt”,
  • Uhonorowany również nagrodą X Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy za spektakl „III Furie”,
  • W 2012 roku zdobył nagrodę na XII Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu za wizję inscenizacyjną spektaklu „Trash story” w Lubuskim Teatrze, przy współpracy z Grupą Mixer oraz Aleksandrą Gryką,
  • Roszczytał też w Zielonej Górze nagrodę dziennikarzy w sezonie 2011/12 za przedstawienie „Trash Story”,
  • Otrzymał Nagrodę Marszałka Dolnego Śląska dla najlepszego reżysera w 2011 roku,
  • W tym samym roku zdobył „Laur Konrada” – nagrodę główną XIV Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje” w Katowicach oraz nagrodę dziennikarzy,
  • W 2013 roku za spektakl „Na Boga” w Teatrze im. J. Szaniawskiego w Wałbrzychu przyznano mu Nagrodę Główną oraz nagrodę za reżyserię na XIII Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona”.

Przypisy

  1. Teatr Nowy im. K. Dejmka wT.N.K.D. Łodzi Teatr Nowy im. K. Dejmka wT.N.K.D., Dogville M.Liber [online], www.nowy.pl [dostęp 30.01.2018 r.]
  2. Wrocławski TeatrW.T. Współczesny Wrocławski TeatrW.T., Pidżamowcy [online], www.wteatrw.pl, 03.12.2017 r.
  3. WitoldW. Mrozek, „Wesele. Poprawiny”. Liber o Wyspiańskim nie mówi nic nowego. Nie musi. To powtarzanie narodowego rytuału, „Wyborcza.pl”, 25.10.2017 r.
  4. Jak umierają słonie. Teatr Współczesny, 30.05.2015 r.
  5. Spektakl FAHRENHEIT 451 | Teatr Wybrzeże [online], www.teatrwybrzeze.pl [dostęp 09.07.2020 r.]
  6. Recenzja w Nowej Sile Krytycznej „Myśmy wszystko zapomnieli...”. 23.01.2014 r.
  7. Recenzja w Dwutygodnik.com. 23.04.2013 r.
  8. Recenzja w Gazecie Wyborczej. 29.04.2013 r.
  9. Recenzja w Nowej Sile Krytycznej. 31.10.2013 r.
  10. Recenzja „Trash Story”. 25.06.2012 r.
  11. Recenzja w Gazecie Wyborczej. 12.03.2012 r.
  12. Recenzja w Gazecie Wyborczej. 28.07.2009 r.
  13. Recenzja w Gazecie Wyborczej. 14.10.2009 r.
  14. Recenzja w Gazecie Wyborczej. 01.04.2010 r.
  15. Recenzja w miesięczniku Teatr, Inga Iwasiów. 29.11.2011 r.
  16. Herbert. Rekonstrukcja Poety [online], www.nowyteatr.org
  17. KacperK. Sulowski, W jednej ręce krzyż, w drugiej pochodnia. „Klątwy” – spektakl o Polsce tu i teraz [online], Wyborcza.pl
  18. Fuck... Sceny buntu Łaźnia nowa / Łaźnia Nowa [online], www.laznianowa.pl
  19. „Fuck... Sceny Buntu”, reż. M. Liber // Łaźnia Nowa //TEASER [online], Vimeo
  20. Wesele. Poprawiny | Marcin Liber | Trailer. Polski Teatr Tańca – Polish Dance Theatre
  21. AMOK. Pani Koma zbliża się! [online], krakow.ast.krakow.pl
  22. Szajba Teatr Fredry [online], teatr.gniezno.pl
  23. Recenzja w Teatralny.pl. 23.04.2014 r.

Oceń: Marcin Liber

Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:23