Pomnik „Golgota Polski” w Zielonej Górze

---

Historia powstania

Pomysł upamiętnienia tragicznych losów ofiar golgoty Wschodu w Zielonej Górze zrodził się w 1991 roku, kiedy to dzięki staraniom mec. Waleriana Piotrowskiego, 27 października tegoż roku, na części cmentarza, wzniesiono imponujący 15-metrowy stalowy krzyż ważący aż 17 ton. Konstrukcję tę wykonała Fabryka Wagonów Zastal, która znana była z solidnych wyrobów metalowych.

Uroczystość poświęcenia wspomnianego krzyża miała miejsce 1 listopada 1991 roku, a akt ten został przeprowadzony przez biskupa gorzowskiego, bp Józefa Michalika, który w swoim przemówieniu podkreślił znaczenie tego symbolu dla lokalnej społeczności oraz pamięci historycznej.

W chwilach historycznych okazały się być kluczowe współdziałania różnych osobistości, takich jak Bogusław Baj, prezes Lubuskiego Związku Sybiraków, prof. Jan Konrad Stawiarski, który pełnił funkcję wiceprezesa Związku oraz był opiekunem architektonicznym tego miejsca, a także Włodzimierz Bogucki, prezes Lubuskiej Rodziny Katyńskiej. Wraz z mec. Walerianem Piotrowskim oraz ks. prał. Konradem Hermannem uzyskali oni zgodę od władz miejskich na wydzielenie działki z cmentarza komunalnego. Powstała w ten sposób Nekropolia Ofiar Faszyzmu i Komunizmu, mająca na celu upamiętnienie tych, których groby pozostały nieznane.

W ciągu trzech lat gromadzono głazy różnego pochodzenia, które miały stanowić elementy składające się na pomnik. Ich zróżnicowanie symbolizowało różnorodność losów ludzi, których pamięć miała być przez ten pomnik wiecznie uhonorowana. Dzięki determinacji i chęci współpracy wielu osób, powstało miejsce, które do dziś stanowi ważny punkt na mapie Zielonej Góry, przypominające o potrzebie pamięci o przeszłości.

Opis

Pomnik w Zielonej Górze, znany jako „Golgota Polski”, to niezwykle symboliczne dzieło, które zbudowano z monumentalnych głazów. Wizerunek orła z jagiellońską koroną ukazuje narodowe godło, które jakby wydobywa się z ziemi, co ma głębokie znaczenie dla polskiej tożsamości narodowej.

Centralnym elementem pomnika jest Golgota Wschodu, która została wyposażona w piętnaście symboli funeralnych. Taka liczba symboli odpowiada stacjom drogi krzyżowej, włączając w to moment zmartwychwstania. W skład tych symboli wchodzą krzyże różnych wyznań, w tym katolickie, prawosławne oraz protestanckie. Ponadto, wkomponowano tam żydowską macewę oraz tatarski kurhan, na którym umieszczono półksiężyc.

Pomnik jest także miejscem pamięci o Polakach, którzy doświadczyli zsyłek i kaźni. Na kamieniach, które pokrywają drogę Golgoty, wypisane zostały nazwy głównych miejsc, w których Polacy cierpieli, m.in.: Kozielsk, Omsk, Uralsk, Wołogda, Magadan, Penza, Starobielsk, Charków, Tomsk, Nachodka, Kołyma, Workuta, Ostaszków, Miednoje, Twer oraz Kamczatka, a także Kokczetawa. Ta lista nie tylko przypomina o tragicznych wydarzeniach historii, ale także nosi ze sobą przesłanie pamięci i hołdu.

Całość wieńczy impozantny, kilkumetrowy krzyż, na którym widnieje napis: „Golgota Polski”. U jego podstawy umieszczono duże daty: 1939-1956, co jest nawiązaniem do okresu największych tragedii narodowych. Dodatkowo, na jednym z kamieni umieszczono wizerunek polskiego orła wojskowego, co podkreśla rolę armii w zachowaniu niepodległości i tożsamości żołnierskiej Polski.

Lokalizacja

Ponad wszelką wątpliwość, pomnik „Golgota Polski” stanowi ważny element pamięci narodowej, a jego umiejscowienie ma znaczenie symboliczne.

Znajduje się on w obrębie Nekropolii Ofiar Faszyzmu i Komunizmu, zlokalizowanej na cmentarzu komunalnym w Zielonej Górze.

---

Oceń: Pomnik „Golgota Polski” w Zielonej Górze

---