Zastal Zielona Góra to uznawany polski klub koszykarski, który powstał w 1946 roku. Aktualnie drużyna ta rywalizuje w Polskiej Lidze Koszykówki, a jej osiągnięcia są naprawdę imponujące.
Klub ten zdobył tytuł mistrza Polski pięciokrotnie, zdobywając złote medale w latach 2013 oraz w latach 2015–2017 i 2020. Również na arenie krajowej Zastal może pochwalić się sukcesami w Pucharze Polski, triumfując w tych rozgrywkach trzykrotnie w latach 2015, 2017 i 2021. Na koncie klubu znajdują się również trzy zdobyte Superpuchary Polski w latach 2015, 2020 oraz 2021.
Jeśli chodzi o rozgrywki międzynarodowe, Zastal zadebiutował w Eurolidze, biorąc udział w niej dwukrotnie, w 2014 oraz 2016 roku, a w 2016 roku drużyna dotarła do ćwierćfinału Eurocupu, co również stanowi spore osiągnięcie.
Własność klubu sprawuje GRONO Sportowa Spóła Akyjna z Zielonej Góry, w której dominującą część udziałów posiadają Katarzyna i Waldemar Kaczmarkowie, wspierani przez innych prywatnych inwestorów, co świadczy o stabilności oraz rozwoju tej lokalnej instytucji sportowej.
Historia
Początki klubu (1946–1984)
W 1946 roku w Zielonej Górze zainaugurowano działalność klubu sportowego, znanego pierwotnie jako Klub Sportowy „Zieloni”. Pierwsze kroki stawiał w poznańskiej klasie B, gdzie zdołał wygrać rozgrywki, co pozwoliło mu awansować do klasy A. Przez następne lata nazwa klubu ulegała modyfikacjom. Najpierw przemianowano go na Wagmo, później na Stal, a ostatecznie przyjął nazwę Lechia Zielona Góra. Od momentu przyjęcia tej ostatniej nazwy, zespół na stałe zagościł w rozgrywkach III ligi, znacząco rywalizując o awans do I ligi w latach sześćdziesiątych XX wieku.
Dzięki reorganizacji wprowadzonej przez Polski Związek Koszykówki przed sezonem 1966/1967 klub z Zielonej Góry zagościł w reaktywowanej II lidze, co stanowiło równoznaczną zmianę miejsca na ligowej mapie, ustanawiając nowy poziom rywalizacji. W sezonie 1983/1984, Zastal zdobył tytuł mistrza na tym poziomie, co zaowocowało awansem do ekstraklasy. Warto zaznaczyć, iż w trakcie swojego stażu na poziomie II ligi, drużyna dwukrotnie musiała stawić czoła relegacji, spadając na niższy poziom – po raz pierwszy w sezonie 1972/1973 oraz powtórnie w sezonie 1979/1980.
Zastal odnotował znaczący sukces w sezonie 1983/1984, zdobywając więcej zwycięstw niż porażek, osiągając aż 29 wygranych z 36 spotkań, co było bezprecedensowe w historii klubu. Niepodważalnym momentem zdobienia pierwszej premiery w wyższej klasie rozgrywkowej była w marcu 1984 roku wygrana nad Spójnią Stargard Szczeciński, a publiczność zgromadzona w zielonogórskiej hali Novity była świadkiem historycznego awansu.
Gra w ekstraklasie. Spadek. Powrót (1984–2000)
Po awansie do najwyższej klasy rozgrywkowej w Zielonej Górze, drużyna przez kilka lat ascendentowała, plasując się w środkowej części tabeli. Przełomowy był sezon 1992/1993, w którym Zastal zajął czwarte miejsce, blisko sięgając po brązowy medal, jednak musiał uznać wyższość drużyny ASPRO Wrocław. Po tej ożywionej erze, grupa nie zdołała osiągnąć dalszych sukcesów, co zaowocowało spadkiem do II ligi w 1996 roku. Zespół powrócił na wyższy poziom po dwóch latach, ale nowe wyzwania związane z utrzymaniem w lidze torpedowały spanowanie drużyny w tych latach.
Spadek. Gra w niższych ligach. Odbudowa (2000–2010)
Sezon 1999/2000 przyniósł kolejne zawirowania, tym razem Zastal opuścił ekstraklasę i w 2000 roku znalazł się w grupie północnej II ligi, osiągając nienajlepsze 15. miejsce. Problemy finansowe doprowadziły do bezprecedensowego spadku na trzeci poziom rozgrywkowy. W wyniku tego, 23 lipca 2001 roku, powstała Sportowa Spółka Akcyjna Grono, która podjęła się kontynuacji działalności klubu pod nazwą Zastal Zielona Góra i uzyskała zgody PZKosz na grę w II lidze.
W sezonie 2001/2002 zespół powrócił do I ligi, gdzie spędził osiem sezonów z intensywną rywalizacją, udanie ocierając się w 2006, 2007 oraz 2009 roku o awans do wyższej klasy rozgrywkowej. Zespół w sezonie 2009/2010 zdołał zająć drugie miejsce w rywalizacji I ligi, co umożliwiło powrót do PLK.
Powrót. Mistrzostwo i medale. Debiut w europejskich pucharach (od 2010)
2010/2011
Sezon 2010/2011 był przełomowy, bowiem po dziesięcioletniej przerwie, Zastal wrócił do ekstraklasy. Drużyna stawiała czoła wyzwaniom związanym z utrzymaniem, budując skład głównie na sześciu graczach, którzy wywalczyli awans. To właśnie w składzie odnaleźli się kluczowi zawodnicy, w tym Marcin Chodkiewicz, Marcin Flieger, Jarosław Kalinowski, Grzegorz Kukiełka, Maciej Raczyński oraz Rafał Rajewicz. Do ekipy dołączyli też nowi gracze, tacy jak Jakub Dłoniak i Tomasz Kęsicki, a skład uzupełniono zagranicznymi zawodnikami, m.in. Serbem Žarko Čomagićiem oraz Walterem Hodge’em, który szybko stał się jednym z najlepszych graczy w lidze.
Trener Tomasz Herkt prowadził drużynę do wielu zwycięstw, co przyczyniło się do rosnącej liczby kibiców w hali Centrum Rekreacyjno-Sportowego. Halowe spotkania przyciągały tłumy, a na wielu meczach gościło średnio prawie cztery tysiące widzów. Po pewnym czasie, zespół borykał się z obniżonymi wynikami, na co zarząd zareagował dodatkowym wzmocnieniem składu przez transfery David Burgessa i Jamesa Maye’a. Ostatecznie, drużynie udało się zanotować udany sezon, chociaż zaprzepaściła szansę na play-off tuż przed końcem rywalizacji, kończąc na dziewiątym miejscu.
2011/2012
Sezon 2011/2012 przyniósł zmiany w składzie, bowiem Zastal pożegnał się z Amerykanami Jeffem Foote’em i Ryanem Wittmanem, a wprowadzony został Gani Lawal, nowy środkowy z USA. Podobnie jak wcześniej, zespół rozpoczął łaskawie sezon od zwycięstwa, pokonując PBG Basket Poznań. W grudniu, Lawal, po zakończeniu lock-outu, udał się z powrotem do NBA. W międzyczasie treningi w klubie prowadził nowy trener Mihailo Uvalin, z którym zespół zanotował pięć wygranych meczów z rzędu, a dalej drużyna awansowała do fazy play-off. Zielonogórzanie obronili swoją halę przed przeciwnikami w play-offach, a z czwartej lokaty w półfinale natrafili na obrońców tytułu, zespół Asseco Prokomu Gdynia, który jednak okazał się zbyt silny, kończąc rywalizację.
Zastal kontynuował walkę o pierwszy medal Mistrzostw Polski w serii z PGE Turowem Zgorzelec zajmując w niej brązowe miejsce, po wygranej 79:74 w trzecim meczu.
2012/2013
W sezonie 2012/2013, Zastal Zielona Góra umocnił swoją pozycję, a z pozostałymi z ubiegłorocznego składu wiązały się kluczowe osobistości, jak Piotr Stelmach, Kamil Chanas, Marcin Sroka oraz Filip Matczak. W międzyczasie, klub zmienił swoją nazwę, przyjmując tytularnego sponsora – Stelmet. Zespół na początku rozgrywek dopisał się do prestiżowej fazy Eurocup, gdzie stoczył zaciętą walkę przeciwko drużynie Unicsem Kazań z Rosji. Mimo trudności, Zastal po raz pierwszy awansował do fazy Last 16, notując wielkie wyniki, a również w polskiej lidze (do grupy „szóstek” drugiego etapu).
Rozgrywki trwały, a nowe transfery, takie jak Zbigniew Białek, Łukasz Koszarek i inne, wzmocniły drużynę w drodze do kolejnej walki o medale i osiągnięć na parkietach krajowych oraz zagranicznych. Zastal zdobył uznanie w rosłych ligowych rozgrywkach, a nowa era dla zielonogórskiego klubu zdawała się być tylko na horyzoncie.
Sukcesy
Klub koszykarski Zastal Zielona Góra ma na swoim koncie wiele znaczących osiągnięć, które potwierdzają jego pozycję na polskiej i międzynarodowej scenie sportowej. Wśród krajowych sukcesów wyróżniają się Mistrzostwa Polski.
- Mistrz Polski (5x): 2013, 2015, 2016, 2017, 2020,
- Wicemistrz Polski (2x): 2014, 2021,
- Brązowy medalista MP (1x): 2012,
- Czwarte miejsce MP (3x): 1993, 2018, 2019.
Dodatkowo, klub odnosił sukcesy w Pucharze Polski, który również przyniósł mu kilka cennych trofeów:
- Zwycięzca (3x): 2015, 2017, 2021,
- Finalista (3x): 2012, 2016, 2018.
W przypadku Superpucharu Polski Zastal również może poszczycić się imponujący wynikami:
- Zwycięzca (3x): 2015, 2020, 2021,
- Finalista (3x): 2013, 2016, 2017.
Oprócz osiągnięć krajowych, Zastal z powodzeniem uczestniczył w międzynarodowych rozgrywkach:
- VTB United League: 6. miejsce w latach 2020, 2021 oraz 12. miejsce w 2019.
- Eurocup: Ćwierćfinał (TOP 8) w 2016, TOP 16 w 2013, TOP 32 w 2014, Faza grupowa (I runda) w 2015.
- Euroliga: TOP 24 w 2014 i 2016.
- Liga Mistrzów FIBA: TOP 16 w 2018 oraz Faza grupowa w 2017.
Te osiągnięcia pokazują, jak wiele znaczącego Zastal osiągnął na przestrzeni lat, a ich ambicja i chęć do dalszego rozwoju pozostają niezmienne.
Europejskie puchary
Sezon 2012/2013 – Puchar Europy
W tym sezonie Stelmet Zielona Góra brał udział w fazie grupowej, w której znalazł się w grupie F. Pojedynki były bardzo zacięte, a drużyna zmierzyła się z silnymi przeciwnikami:
- Stelmet – Uniks Kazań 67:75,
- Panionios Ateny – Stelmet 70:76,
- Telenet Ostenda – Stelmet 80:74,
- Stelmet – Telenet Ostenda 85:61,
- Uniks Kazań – Stelmet 76:91,
- Stelmet – Panionios Ateny 84:85.
Ostateczne miejsce w tabeli grupy było rezultatem sumy zdobytych punktów:
TABELA
- 1. Uniks: 6 meczów, 11 punktów,
- 2. Stelmet: 6 meczów, 9 punktów,
- 3. Telenet: 6 meczów, 8 punktów,
- 4. Panionios: 6 meczów, 8 punktów.
Pomiędzy fazą grupową a rundą eliminacyjną zespół przeszedł do drugiej części rozgrywek, czyli last 16 w grupie K:
- Stelmet – Cajasol Sevilla 76:67,
- Lokomotiw Kubań Krasnodar – Stelmet 96:87,
- Stelmet – Spartak Sankt Petersburg 69:89,
- Spartak Sankt Petersburg – Stelmet 81:54,
- Cajasol Sevilla – Stelmet 81:85,
- Stelmet – Lokomotiw Kubań Krasnodar 94:88.
Nie mniej intensywna rywalizacja zaowocowała następującą tabelą:
TABELA
- 1. Lokomotiw: 6 meczów, 10 punktów,
- 2. Spartak: 6 meczów, 9 punktów,
- 3. Stelmet: 6 meczów, 9 punktów,
- 4. Cajasol: 6 meczów, 7 punktów.
Sezon 2013/2014 – Euroliga
Dalsze rozgrywki w sezonie 2013/2014 odbyły się w Eurolidze. W grupie C zespół napotkał na duże wyzwania:
- Stelmet – Bayern Monachium 73:94,
- Unicaja Malaga – Stelmet 101:68,
- Stelmet – Montepaschi Siena 73:65,
- Stelmet – Galatasaray Stambuł 75:78,
- Olympiacos Pireus – Stelmet 79:77,
- Bayern Monachium – Stelmet 71:78,
- Stelmet – Unicaja Malaga 67:84,
- Montepaschi Siena – Stelmet 60:59,
- Galatasaray Stambuł – Stelmet 76:57,
- Stelmet – Olympiacos Pireus 80:91.
Podsumowując dotychczasowe występy, dołączamy tabelę:
| Pozycja | Kraj | Nazwa klubu | Punkty | Różnica |
|---|---|---|---|---|
| 1 | _ | Olympiacos | 20 | +78 |
| 2 | _ | Galatasaray | 16 | -25 |
| 3 | _ | Unicaja | 15 | +44 |
| 4 | _ | Bayern | 14 | +27 |
| 5 | _ | Montepaschi | 13 | -32 |
| 6 | _ | Stelmet | 12 | -92 |
Sezon 2013/2014 – Puchar Europy
W tej samej edycji klub również uczestniczył w rozgrywkach Pucharu Europy, w fazie grupowej grupy O:
- Stelmet – Uniks Kazań 72:77,
- Telenet Oostende – Stelmet 76:74,
- Valencia BC – Stelmet 90:53,
- Stelmet – Valencia BC 82:77,
- Uniks Kazań – Stelmet 82:64,
- Stelmet – Telenet Oostende 80:84.
Wyniki tych meczów również zostały uwiecznione w tabeli:
| Pozycja | Narodowość | Nazwa drużyny | Punkty | Różnica |
|---|---|---|---|---|
| 1 | – | Uniks | 11 | +36 |
| 2 | – | Valencia BC | 9 | +69 |
| 3 | – | Telenet | 9 | -44 |
| 4 | – | Stelmet | 7 | -57 |
Sezon 2014/2015 – Puchar Europy przyniósł kolejne emocjonujące rozgrywki, rozpoczęły się od fazy grupowej, w której Stelmet znalazł się w grupie F. I tym razem zespół starał się zdobyć jak najwięcej punktów:
- Stelmet – Lokomotiw Kubań Krasnodar 78:97,
- PAOK Saloniki – Stelmet 85:66,
- Stelmet – Budućnost Podgorica 76:90,
- Pınar Karşıyaka – Stelmet 83:67,
- Stelmet – BK Windawa 69:79,
- Lokomotiw Kubań Krasnodar – Stelmet 78:68,
- Stelmet – PAOK Saloniki 84:77,
- Budućnost Podgorica – Stelmet 100:85,
- Stelmet – Pınar Karşıyaka 71:69,
- BK Windawa – Stelmet 51:58.
Warto zobaczyć stan tabeli:
| Lp | Państwo | Nazwa drużyny | Punkty | Różnica |
|---|---|---|---|---|
| 1 | _ | Lokomotiw | 20 | +142 |
| 2 | _ | PAOK | 16 | 0 |
| 3 | _ | Pinar | 16 | +17 |
| 4 | _ | Budućnost | 13 | -13 |
| 5 | _ | Stelmet | 13 | -87 |
| 6 | _ | BK Windawa | 12 | -59 |
Sezon 2015/2016 – Euroliga
Grupa C
| Miejsce | Zespół | Mecze | Wygrane | Przegrane | Punkty zdobyte | Punkty stracone | Różnica punktów | Kwalifikacja |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Lokomotiw Kubań | 10 | 8 | 2 | 754 | 683 | +71 | Awans do Top 16 |
| 2 | FC Barcelona | 10 | 6 | 4 | 822 | 747 | +75 | |
| 3 | Panathinaikos | 10 | 6 | 4 | 756 | 710 | +46 | |
| 4 | Žalgiris Kowno | 10 | 5 | 5 | 697 | 731 | −34 | |
| 5 | Karşıyaka Basket | 10 | 3 | 7 | 698 | 772 | −74 | Transfer do Pucharu Europy |
| 6 | Zastal Zielona Góra | 10 | 2 | 8 | 664 | 748 | −84 |
Sezon 2015/2016 – Puchar Europy
W tej edycji drużyna rozegrała szereg intensywnych meczów w fazie grupowej.
| Lp | Drużyna | Mecze | Wins | Przegrane | Pkt zdobytych | Pkt straconych | Różnica | Status |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Zenit Petersburg | 6 | 4 | 2 | 479 | 470 | +9 | Awans do 1/8 finału |
| 2 | Zastal Zielona Góra | 6 | 3 | 3 | 458 | 463 | −5 | |
| 3 | MHP Riesen Ludwigsburg | 6 | 3 | 3 | 477 | 468 | +9 | Zakończenie rozgrywek |
| 4 | Reyer Venezia Mestre | 6 | 2 | 4 | 461 | 474 | −13 |
1/8 finału
| Drużyna | Pierwszy mecz | Drugi mecz | Łącznie |
|---|---|---|---|
| Stelmet Zielona Góra | 68 | 71 | 139 |
| Uniks | 72 | 54 | 126 |
Ćwierćfinał
| Drużyna | Pierwszy mecz | Drugi mecz | Łączna suma |
|---|---|---|---|
| Stelmet Zielona Góra | 82 | 86 | 168 |
| Herbalife Gran Canaria | 93 | 83 | 176 |
Hala
Historia
W latach 60. XX wieku Zastal podejmował rywalizację na boisku w hali sportowej, która znajdowała się przy ulicy Chopina w Zielonej Górze. Hala, wybudowana w 1930 roku, stanowiła ważne miejsce dla klubu. Wkrótce jednak zespół przeniósł się do nowej hali sportowej Novity, usytuowanej przy ulicy Wyspiańskiego 10. Ta mniejsza arena mogła pomieścić zaledwie około 300 kibiców. Zastal korzystał z tego obiektu aż do momentu, gdy uzyskał awans do najwyższej klasy rozgrywkowej, a w tym czasie rozgrywano tam kluczowe spotkania, w tym mecz decydujący o awansie ze Spójnią Stargard Szczeciński.
Po zdobyciu promocji do ekstraklasy, Zastal zmienił miejsce rozgrywek na halę sportową w Drzonkowie, która mogła pomieścić około 1500 fanów. Klub pozostał w Drzonkowie do marca 1992 roku, kiedy to w Zielonej Górze otwarto nowo wybudowaną halę sportową przy ulicy Szafrana. Obiekt również mógł zmieścić około 1500 widzów, a swoje pierwsze spotkanie Zastal rozegrał tam 7 marca 1992 roku, rywalizując z ekipą Stali Bobrek Bytom. W hali przy ulicy Szafrana drużyna występowała do końca sezonu 2009/2010, który zakończył się awansem do Polskiej Ligi Koszykówki.
Następnie zespół przeniósł się do nowoczesnej hali zlokalizowanej przy ulicy Sulechowskiej, która ma pojemność 5000 miejsc.
Obecny obiekt
O aktualnym obiekcie można dowiedzieć się więcej w osobnym artykule na temat Hali MOSiR w Zielonej Górze. Hala: Hala Centrum Rekreacyjno-Sportowego w Zielonej Górze
- Ulica: Sulechowska 41,
- Pojemność: 5000 miejsc.
Nagrody i wyróżnienia
Pogrubienie wskazuje na drużynę, która zdobyła pierwsze miejsce w danym konkursie. W sezonach 2013–2014 odbywał się mecz gwiazd między Polską Ligą Koszykówki (PLK) a ligą NBL.
PLK
PLK, czyli Polska Liga Koszykówki, to główna liga koszykówki w Polsce, w której rywalizują najwyżej oceniane drużyny krajowe.
I liga
I liga stanowi niższy poziom rywalizacji w polskiej koszykówce, będąc jednocześnie przedsionkiem do PLK, gdzie zespoły mają szansę na awans.
Zawodnicy
W kontekście Zastalu Zielona Góra istotne są informacje dotyczące tych, którzy przyczynili się do historii klubu. Dla ułatwienia podzielono je na kilka istotnych kategorii.
Zastrzeżone numery
- 5 – Mariusz Kaczmarek (od 3 listopada 2019),
- 15 – Walter Hodge (od 15 czerwca 2013),
- 55 – Łukasz Koszarek (od 22 grudnia 2021).
Obecny skład
Aktualne informacje dotyczące składu drużyny są na dzień 21 października 2024. Zespół Zastalu jest pod kierownictwem trenera Žana Tabaka, a jego asystentami są Félix Alonso, Jakub Lewandowski oraz Arkadiusz Miłoszewski.
| Lp | Pozycja | Nr | Imię i nazwisko | Data urodzenia | Wzrost | Waga |
|---|---|---|---|---|---|---|
| 31 | 3.5 !F | _ | Bērziņš, Jānis | 1993-05-04 | 201 cm | |
| 4 | 3.0 !SF | _ | Dereziński, Dawid | 2002-05-22 | 192 cm | |
| 24 | 4.5 !C/F | _ | Freimanis, Rolands | 1988-01-21 | 208 cm | |
| 41 | 5.0 !C | _ | Groselle, Geoffrey | 1993-02-12 | 213 cm | |
| 55 | 1.0 !PG | _ | Koszarek, Łukasz | 1984-01-12 | 187 cm | |
| 1 | 1.5 !G | _ | Lundberg, Gabriel | 1994-12-04 | 193 cm | |
| 2 | 3.5 !F | _ | Porada, Kacper | 2001-04-09 | 194 cm | |
| 21 | 4.0 !PF | _ | Put, Filip | 1993-04-08 | 201 cm | |
| 32 | 4.0 !PF | _ | Reynolds, Blake | 1996-10-30 | 201 cm | |
| 0 | 2.5 !G/F | / | Richard, Kris | 1989-03-01 | 196 cm | |
| 22 | 2.0 !SG | _ | Szymkiewicz, Daniel | 1994-11-02 | 193 cm | |
| 3 | 1.0 !PG | _ | Traczyk, Kacper | 1998-03-25 | 185 cm | |
| 8 | 3.0 !SF | _ | Williams, Cecil | 1995-05-28 | 198 cm |
Składy Zastalu na najwyższym szczeblu ligowym
W tej części uwzględniono wszystkich zawodników, którzy zagrali w co najmniej jednym meczu ligowym w barwach Zastalu. Obejmuje to również tych, którzy opuścili klub w trakcie sezonu.
1984/1985
| Obrońcy | Piotr Galant, Mariusz Kaczmarek, Roman Krautwurst, Leszek Krzekotowski, Jarosław Michałowski, Radosław Nowacki, Jarosław Posioł, Krzysztof Protasewicz |
| Skrzydłowi | Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Romuald Naruszewicz, Paweł Wysocki, Zbigniew Pruszyński |
| Środkowi | Mirosław Łukowski, Piotr Olczak |
1985/1986
| Obrońcy | Piotr Galant, Mariusz Kaczmarek, Dariusz Kudłaty, Radosław Nowacki, Jarosław Posioł, Krzysztof Protasewicz |
| Skrzydłowi | Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Bartosz Kwiatkowski, Romuald Naruszewicz, Paweł Wysocki, Zbigniew Pruszyński |
| Środkowi | Mirosław Łukowski, Piotr Olczak |
1986/1987
| Obrońcy | Piotr Galant, Mariusz Kaczmarek, Mirosław II Kalinowski, Ryszard Mazur, Paweł Naruszewicz, Radosław Nowacki, Jarosław Posioł, Krzysztof Protasewicz, Piotr Tymecki |
| Skrzydłowi | Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Bartosz Kwiatkowski, Romuald Naruszewicz, Paweł Wysocki |
| Środkowi | Mirosław Łukowski, Piotr Olczak |
1987/1988
| Obrońcy | Piotr Galant, Mariusz Kaczmarek, Mirosław II Kalinowski, Ryszard Mazur, Paweł Naruszewicz, Radosław Nowacki, Krzysztof Protasewicz |
| Skrzydłowi | Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Paweł Wysocki |
| Środkowi | Janusz Bortnowski, Mirosław Łukowski, Piotr Olczak |
1988/1989
| Obrońcy | Sebastian Bouge, Wojciech Jabczyński, Mariusz Kaczmarek, Mirosław II Kalinowski, Ryszard Mazur, Radosław Nowacki, Armand Pisarczyk, Tomasz Polewski, Krzysztof Protasewicz, Jerzy Teichert |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Czesław Bortnowski, Tomasz Krzyżyński, Radosław Majdra, Arkadiusz Szumko, Paweł Wysocki |
| Środkowi | Janusz Bortnowski, Mirosław Łukowski |
1989/1990
| Obrońcy | Sebastian Bouge, Mariusz Kaczmarek, Mirosław II Kalinowski, Ryszard Mazur, Krzysztof Protasewicz, Jerzy Teichert |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Tomasz Krzyżyński, Radosław Majdra, Paweł Wysocki |
| Środkowi | Mirosław Łukowski |
1990/1991
| Obrońcy | Sebastian Bouge, Mariusz Kaczmarek, Mirosław II Kalinowski, Ryszard Mazur, Krzysztof Protasewicz, Jerzy Teichert |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Tomasz Krzyżyński, Radosław Majdra, Paweł Wysocki |
| Środkowi | Piotr Bortnowski, Mirosław Łukowski |
1991/1992
| Obrońcy | Sebastian Bouge, Tomasz Duszyński, Mariusz Kaczmarek, Gvidonas Markevičius, Ryszard Mazur, Krzysztof Protasewicz |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Czesław Bortnowski, Krzysztof Kaczmarek, Tomasz Krzyżyński, Radosław Majdra, Aleksandr Nikiszyn |
| Środkowi | Damian Andrałojć, Piotr Bortnowski, Mirosław Łukowski |
1992/1993
| Obrońcy | Sebastian Bouge, Gvidonas Markevičius, Ryszard Mazur, Krzysztof Protasewicz, Mirosław Rajkowski, Paweł Szcześniak |
| Skrzydłowi | Krzysztof Chwirot, Siergiej Diemurin, Tomasz Krzyżyński, Robert Morkowski, Oskar Zadrejko |
| Środkowi | Piotr Bortnowski, Jarosław Jechorek, Mirosław Łukowski |
1993/1994
| Obrońcy | Tomasz Duszyński, Gvidonas Markevičius, Ryszard Mazur, Mirosław Rajkowski, Mirosław Smyrak, Paweł Szcześniak |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Łukasz Brzózka, Krzysztof Chwirot, Siergiej Diemurin, Sebastian Kaszewski, Krystian Kozakiewicz, Tomasz Krzyżyński, Robert Morkowski |
| Środkowi | Piotr Bortnowski |
1994/1995
| Obrońcy | Jarosław Bańda, Gvidonas Markevičius, Mirosław Rajkowski, Mirosław Smyrak, Paweł Szcześniak |
| Skrzydłowi | Krzysztof Błaszczyński, Łukasz Brzózka, Siergiej Diemurin, Grzegorz Jasiczek, Rafał Jędryś, Tomasz Krzyżyński, Robert Morkowski |
| Środkowi | Piotr Bortnowski, Mirosław Łukowski |
1995/1996
| Obrońcy | Jarosław Bańda, Tomasz Duszyński, Ryszard Mazur, Paweł Szcześniak, Mitch Slusarski, Bartłomiej Welc |
| Skrzydłowi | Łukasz Brzózka, Krzysztof Der, Rafał Jędryś, Sebastian Kaszewski, Tomasz Krzyżyński, Robert Morkowski |
| Środkowi | Damian Andrałojć, James Costner, Clark Redmond |
1998/1999
| Obrońcy | Jarosław Kalinowski, Piotr Nizioł, Peter Philo, Roberts Štelmahers, Bartłomiej Welc |
| Skrzydłowi | Łukasz Brzózka, Piotr Darzynkiewicz, Krzysztof Der, Aivaras Jokubaitis, Sebastian Kaszewski, Tomasz Krzyżyński, Terrence O’Kelly, Tadas Petravičius, Jacek Sienkiewicz |
| Środkowi | Damian Andrałojć, Milos Babić, Maksymilian Łychmus, Tomas Venskunas |
1999/2000
| Obrońcy | Jarosław Kalinowski, Wiktor Malcew, Sławomir Olszewski, Tichon Sewidow, Michał Siwicki |
| Skrzydłowi | Łukasz Brzózka, Marcin Chodkiewicz, Piotr Darzynkiewicz, Krzysztof Der, Sebastian Kaszewski, Tomasz Krzyżyński, Żivko Misiracia, Boban Pajović, Nenad Radovski, Bożidar Vukazić |
| Środkowi | Jarosław Jechorek, Aleksander Jegorow, Maksymilian Łychmus, Zoran Marković |
2010/2011
| Obrońcy | Jakub Dłoniak, Marcin Flieger, Walter Hodge, Jarosław Kalinowski, Grzegorz Kukiełka, Maciej Raczyński |
| Skrzydłowi | Adam Chodkiewicz, Marcin Chodkiewicz, Žarko Comagić, Trenton Marshall, James Maye |
| Środkowi | Chris Burgess, David Burgess, Tomasz Kęsicki, Rafał Rajewicz |
2011/2012
| Obrońcy | Kamil Chanas, Jakub Dłoniak, Marcin Flieger, Walter Hodge, Filip Matczak |
| Skrzydłowi | Adam Chodkiewicz, Marcin Chodkiewicz, Jakub Dłoniak, Gani Lawal, Uroš Mirković, Thomas Mobley, Marcin Sroka, Piotr Stelmach |
| Środkowi | Pervis Pasco, Rafał Rajewicz |
2012/2013
| Obrońcy | Mantas Česnauskis, Kamil Chanas, Walter Hodge, Łukasz Koszarek, Filip Matczak |
| Skrzydłowi | Zbigniew Białek, Dejan Borovnjak, Quinton Hosley, Paweł Jasnos, Rob Jones, Łukasz Seweryn, Marcin Sroka, Piotr Stelmach, Radosław Trubacz |
| Środkowi | Dejan Borovnjak, Miloš Lopičić, Adam Łapeta, Oliver Stević |
2013/2014
| Obrońcy | Mantas Česnauskis, Kamil Chanas, Łukasz Koszarek, Marcel Ponitka, Terrell Stoglin, Erving Walker, Przemysław Zamojski |
| Skrzydłowi | David Barlow, Craig Brackins, Aaron Cel, Christian Eyenga, Marcus Ginyard, Maciej Kucharek, Marcin Sroka |
| Środkowi | Vladimir Dragičević, Adam Hrycaniuk |
2014/2015
| Obrońcy | Steve Burtt junior, Kamil Chanas, Łukasz Koszarek, Russell Robinson, Przemysław Zamojski, Kamil Zywert, Marek Zywert |
| Skrzydłowi | Daniel Johnson, Aaron Cel, Quinton Hosley, Maciej Kucharek, Patryk Pełka, Chevon Troutman |
| Środkowi | Adam Hrycaniuk, Daniel Johnson, Jure Lalić |
2015/2016
| Obrońcy | Dee Bost, Jakub Der, Karol Gruszecki, Łukasz Koszarek, Marcel Ponitka, J.R. Reynolds, Przemysław Zamojski, Kamil Zywert |
| Skrzydłowi | Nemanja Đurišić, Vlad Moldoveanu, Mateusz Ponitka, Radosław Trubacz |
| Środkowi | Dejan Borovnjak, Adam Hrycaniuk, Szymon Szewczyk |
Koszykarze zagraniczni w barwach klubu
W poniższej tabeli zostały przedstawione informacje o zagranicznych zawodnikach, którzy zagrali w co najmniej jednym meczu polskiej ligi w drużynie Zastalu. Zawiera to liczbę rozegranych spotkań, niezależnie od ligi, w której drużyna występowała. Lista nie obejmuje graczy mających podwójne obywatelstwo.
| Imię i nazwisko | Kraj pochodzenia | Pozycja | Okres gry w Zastalu | Liczba meczów | Źródło |
|---|---|---|---|---|---|
| Gvidonas Markevičius | Litwa | obrońca | 1991–1995 | 134 | – |
| Aleksandr Nikiszyn | Kazachstan | skrzydłowy | 1991–1992 | 35 | – |
| Siergiej Diemurin | Rosja | skrzydłowy | 1992–1995 | 81 | – |
| James Costner | Stany Zjednoczone | środkowy | 1995–1996 | 25 | – |
| Clark Redmond | Stany Zjednoczone | środkowy | 1995–1996 | 3 | – |
| Mitch Slusarski | Stany Zjednoczone | obrońca | 1995–1996 | 23 | – |
| Aivaras Jokubaitis | Litwa | skrzydłowy | 1996–1999 | 74 | – |
| James McClendon | Stany Zjednoczone | środkowy | 1996–1997 | 9 | – |
| Tadas Petravičius | Litwa | skrzydłowy | 1997–1999 | 41 | – |
| Miloš Babić | Jugosławia | środkowy | 1998–1999 | 32 | – |
| Terrence O’Kelly | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 1998–1999 | 23 | – |
| Peter Philo | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 1998–1999 | 1 | – |
| Roberts Štelmahers | Łotwa | obrońca | 1998–1999 | 18 | – |
| Tomas Venskunas | Litwa | środkowy | 1998–1999 | 7 | – |
| Aleksander Jegorow | Rosja | środkowy | 1999–2000 | 15 | – |
| Wiktor Malcew | Rosja | obrońca | 1999–2000 | 15 | – |
| Zoran Marković | Jugosławia | środkowy | 1999–2000 | 3 | – |
| Živko Misiracia | Jugosławia | skrzydłowy | 1999–2000 | 6 | – |
| Boban Pajović | Jugosławia | skrzydłowy | 1999–2000 | 8 | – |
| Nenad Radovski | Jugosławia | skrzydłowy | 1999–2000 | 2 | – |
| Tichon Siewidow | Rosja | obrońca | 1999–2000 | 11 | – |
| Božidar Vukazić | Jugosławia | skrzydłowy | 1999–2000 | 6 | – |
| Shaun Murray | Stany Zjednoczone | środkowy | 2000–2001 | 15 | – |
| Dainius Tamosaitis | Litwa | obrońca | 2000–2001 | 14 | – |
| Chris Burgess | Stany Zjednoczone | środkowy | 2010–2011 | 25 | – |
| David Burgess | Stany Zjednoczone | środkowy | 2010–2011 | 12 | – |
| Žarko Čomagić | Serbia | skrzydłowy | 2010–2011 | 25 | – |
| Walter Hodge | Portoryko | obrońca | 2010–2013 | 111 | – |
| Trenton Marshall | Stany Zjednoczone | obrońca/skrzydłowy | 2010 | 13 | – |
| James Maye | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2010–2011 | 12 | – |
| Gani Lawal | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2011–2012 | 13 | – |
| Uroš Mirković | Serbia | skrzydłowy | 2011–2012 | 45 | – |
| Kirk Archibeque | Stany Zjednoczone | środkowy | 2011–2012 | 33 | – |
| Pervis Pasco | Stany Zjednoczone | środkowy | 2012 | 3 | – |
| Thomas Mobley | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2012 | 17 | – |
| Dejan Borovnjak | Serbia | skrzydłowy/środkowy | 2012–2013 i 2015–2016 | 69 | – |
| Quinton Hosley | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2012–2013, 2014–2015 i 2019 | 103 | – |
| Rob Jones | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2012–2013 | 20 | – |
| Miloš Lopičić | Czarnogóra | środkowy | 2012–2013 | 19 | – |
| Oliver Stević | Serbia | skrzydłowy/środkowy | 2012–2013 | 40 | – |
| David Barlow | Australia | skrzydłowy | 2013 | 5 | – |
| Craig Brackins | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2013–2014 | 42 | – |
| Vladimir Dragičević | Czarnogóra | środkowy | 2013–2014 i 2016–2018 | 119 | – |
| Christian Eyenga | Demokratyczna Republika Konga | skrzydłowy | 2013–2014 | 47 | – |
| Marcus Ginyard | Stany Zjednoczone | obrońca/skrzydłowy | 2014 | 23 | – |
| Terrell Stoglin | Stany Zjednoczone | obrońca | 2014 | 2 | – |
| Erving Walker | Stany Zjednoczone | obrońca | 2013–2014 | 15 | – |
| Steve Burtt | Stany Zjednoczone | obrońca | 2014 | 9 | – |
| Daniel Johnson | Australia | skrzydłowy/środkowy | 2014–2015 | 16 | – |
| Jure Lalić | Chorwacja | środkowy | 2015 | 26 | – |
| Russell Robinson | Stany Zjednoczone | obrońca | 2015 | 30 | – |
| Chevon Troutman | Stany Zjednoczone | skrzydłowy/środkowy | 2014–2015 | 40 | – |
| Dee Bost | Stany Zjednoczone | obrońca | 2015–2016 | 42 | – |
| Nemanja Đurišić | Czarnogóra | skrzydłowy | 2015–2017 | 74 | – |
| Vlad Moldoveanu | Rumunia | skrzydłowy | 2015–2016 | 39 | – |
| J.R. Reynolds | Stany Zjednoczone | obrońca | 2015 | 8 | – |
| James Florence | Stany Zjednoczone | obrońca | 2015 | 81 | – |
| Armani Moore | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2016–2017 | 58 | – |
| Julian Vaughn | Stany Zjednoczone | skrzydłowy/środkowy | 2016–2017 | 18 | – |
| Ihor Zajcew | Ukraina | skrzydłowy/środkowy | 2016 | 9 | – |
| Martynas Gecevičius | Litwa | obrońca | 2017–2018 | 35 | – |
| Alex Hernández | Hiszpania | obrońca | 2018 | 12 | – |
| Edo Murić | Słowenia | skrzydłowy | 2017–2018 | 23 | – |
| Boris Savović | Serbia | skrzydłowy/środkowy | 2017–2018 | 33 | – |
| Nikola Marković | Serbia | skrzydłowy/środkowy | 2018 | 5 | – |
| Gabe DeVoe | Stany Zjednoczone | obrońca | 2018–2019 | 35 | – |
| Michael Humphrey | Stany Zjednoczone | środkowy | 2019 | 10 | – |
| Kodi Justice | Stany Zjednoczone | obrońca | 2019 | 5 | – |
| Darko Planinić | Chorwacja | środkowy | 2018–2019 | 36 | – |
| Željko Šakić | Chorwacja | środkowy | 2018–2019 | 38 | – |
| Markel Starks | Stany Zjednoczone | obrońca | 2018–2019 | 36 | – |
| Eric Griffin | Stany Zjednoczone | obrońca | 2019 | 2 | – |
| Drew Gordon | Stany Zjednoczone | środkowy | 2019–2020 | 19 | – |
| Ludvig Håkanson | Szwecja | obrońca | 2019–2020 | 22 | – |
| Tony Meier | Stany Zjednoczone | skrzydłowy | 2019–2020 | 22 | – |
| Ivica Radić | Chorwacja | środkowy | 2019–2020 | 22 | – |
| Joe Thomasson | Stany Zjednoczone | obrońca | 2019–2020 | 22 | – |
| George King | Stany Zjednoczone | obrońca | 2020 | 6 | – |
Trenerzy i skład szkoleniowy
Obecna kadra szkoleniowa
Poniżej znajduje się szczegółowa informacja dotycząca sztabu szkoleniowego Zastalu Enea BC Zielona Góra na sezon 2020/2021, z danymi aktualnymi na dzień 27 sierpnia 2020.
| Imię i nazwisko | Funkcja |
|---|---|
| Oliver Vidin | Trener |
| Félix Alonso | Asystent trenera |
| Arkadiusz Miłoszewski | Asystent trenera |
| Piotr Pigla | Trener przygotowania motorycznego |
| Bartłomiej Zdebelak | Fizjoterapeuta |
Dotychczasowi trenerzy
W kontekście historii klubu, warto zwrócić uwagę na grupę trenerów, którzy pełnili kluczowe role w Zastalu Zielona Góra. Poniższa lista przedstawia trenerów koszykarzy Zastalu, którzy przyczynili się do rozwoju drużyny w różnych latach.
|
Przypisy
- Zastal Zielona Góra. basketzg. [dostęp 21.10.2024 r.]
- Maciej Molka: Mistrz Polski pokonany! 101:77 dla Stelmetu Enea BC!. basketzg.pl. [dostęp 09.11.2019 r.]
- James Florence. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 10.11.2019 r.]
- Gabe DeVoe. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 10.11.2019 r.]
- Boris Savović. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 10.11.2019 r.]
- Martynas Gecevicius. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 10.11.2019 r.]
- NiceSport.pl – Koszykówka – Zastal wygrywa pierwszy mecz o brąz [online], nicesport.pl [dostęp 04.12.2017 r.]
- Brązowy medal dla Zastalu Zielona Góra! – WP SportoweFakty [online], sportowefakty.wp.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- PLK: Asseco i Zastal w półfinale – Sport – WP.PL [online], sport.wp.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- Zastal zagra w Eurocup! – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- James Maye i David Burgess w Zastalu [online], www.plk.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- Terrell Stoglin. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 12.12.2014 r.]
- Gani Lawal. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 12.12.2014 r.]
- David Barlow. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 12.12.2014 r.]
- Quinton Hosley. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 07.11.2015 r.]
- Dejan Borovnjak. plk.pl. [dostęp 01.07.2016 r.]
- James Costner. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 07.12.2010 r.]
- Tomasz Czyżniewski: Co stanie się z halą sportową przy ul. Chopina w Zielonej Górze?. gazetalubuska.pl, 07.04.2010 r. [dostęp 23.12.2014 r.]
- A. Flügel. Zastal! Zastal! Zespół z „chemią”. „MM Moje Miasto Zielona Góra”, 18.11.2010 r.
- Zielonogórski koszykarski dzik to od teraz WsaDzik. zielonagora.sport.pl, 17.09.2013 r. [dostęp 12.12.2014 r.]
- Dawid Borek: Biało-zieloni potwierdzą powrót na dobre tory? – zapowiedź meczu Stelmet Zielona Góra – Energa Czarni Słupsk. sportowefakty.wp.pl, 30.11.2014 r. [dostęp 12.12.2014 r.]
- Walter Hodge i Trenton Marshall w składzie Zastalu Zielona Góra – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- Siergiej Demurin. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 07.12.2010 r.]
- Upaść żeby się podnieść, czyli wielki skok zielonogórskiej koszykówki – gazetalubuska.pl [online], www.gazetalubuska.pl [dostęp 27.11.2017 r.]
- Edo Murić. plkhistory.ugu.pl. [dostęp 10.11.2019 r.]
Pozostałe obiekty w kategorii "Kluby sportowe":
AZS Uniwersytet Zielonogórski (piłka siatkowa) | Lechia Zielona GóraOceń: Zastal Zielona Góra