Jakub Wołąsiewicz

Polityka i administracja

Jakub Jacek Wołąsiewicz, urodzony 1 lutego 1960 roku w Zielonej Górze, to postać o znaczącym wkładzie w polskie stosunki dyplomatyczne. Jego życie zakończyło się 7 czerwca 2016 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii polskiej administracji.

W ciągu swojej bogatej kariery zawodowej, Wołąsiewicz pełnił rolę ambasadora tytularnego. W latach 1994–2001 był ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Estonii, gdzie z powodzeniem reprezentował interesy swojego kraju na arenie międzynarodowej. Jego wiedza oraz doświadczenie były szczególnie cenione w tej roli.

Dodatkowo, w latach 2013–2015, sprawował funkcję Konsula Generalnego RP w Doniecku. W tej roli również wykazał się dużą znajomością problematyki związanej z prawami człowieka, co czyniło go nie tylko dyplomatą, lecz także rzecznikiem wartości uniwersalnych.

Jako znawca praw człowieka, Jakub Wołąsiewicz przyczynił się do wielu inicjatyw mających na celu ochronę i promowanie praw jednostki. Jego działalność pozostaje inspiracją dla wielu przyszłych pokoleń dyplomatów i urzędników.

Życiorys

Jakub Wołąsiewicz miał swoje korzenie w rodzinie kresowej. W 1984 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, co otworzyło mu drogę do kariery w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W swojej zawodowej drodze pracował w wielu istotnych departamentach takich jak Departament Prawno-Traktatowy, Departament Współpracy z Polonią i Polakami za Granicą, czy Departament Europy. Ponadto, pełnił funkcje w Departamencie zajmującym się Postępowaniami przed Międzynarodowymi Organami Ochrony Praw Człowieka, gdzie był wicedyrektorem oraz dyrektorem.

W latach 1994–2001 reprezentował Polskę jako ambasador RP w Estonii. Od 28 października 2003 do 2 lipca 2012 pełnił rolę Pełnomocnika Ministra Spraw Zagranicznych do spraw Postępowań przed Europejskim Trybunałem Praw Człowieka w Strasburgu, odpowiedzialnego za kluczowe sprawy takie jak Broniowski przeciwko Polsce oraz Janowiec i inni przeciwko Rosji, znana jako sprawa katyńska. Po katastrofie smoleńskiej był ekspertem ds. prawnych, który opracował notatkę na temat możliwości przeprowadzenia śledztwa.

W 2013 roku został mianowany Konsulem Generalnym RP w Doniecku, gdzie w trudnych warunkach dyplomatycznych skutecznie negocjował uwolnienie osób porwanych przez prorosyjskich separatystów. Jego misja trwała aż do 27 lutego 2015 roku, kiedy to placówka została zlikwidowana w wyniku agresji rosyjskiej na wschodzie Ukrainy.

Wołąsiewicz został odznaczony w 2000 roku estońskim Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy. W 2014 roku uhonorowano go Odznaką Honorową „Bene Merito”. Obecnie spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie.

Przypisy

  1. Dyplomata na trudne czasy - szkic o Ambasadorze Jakubie Wołąsiewiczu [online], czaswschodni.pl [dostęp 15.04.2024 r.]
  2. LeonardL. Drożdżewicz LeonardL., PAMIĘCI AMBASADORA WOŁĄSIEWICZA, „Znad Wilii”, nr 4 (92), 2022, s. 147.
  3. Wywiad - wspomnienie o śp. ambasadorze Jakubie Wołąsiewiczu (1960-2016), [w:] Archiwalne webinary [online], POLSKA360.org, 28.10.2022 r.
  4. Kresy24.pl, Odszedł Jakub Wołąsiewicz – dyplomata i społecznik [online].
  5. LeonardL. Drożdżewicz LeonardL., W służbie Rzeczypospolitej, „Znad Wilii”, nr 2 (86), 2021, s. 151-152.
  6. MichałM. Balcerzak MichałM., Propter Memoriam Ambasador Jakub Wołąsiewicz (*01.02.1960 – †07.06.2016), „Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego”, XIV, europeistyka.uj.edu.pl, 2016 [dostęp 10.03.2020 r.]
  7. Wyrok ETPC [online], 16.04.2012 r.
  8. WitoldW. Jurasz WitoldW., "Była notatka o opcjach prawnych śledztwa". Były dyplomata o katastrofie smoleńskiej [online], polsatnews.pl, 24.10.2016 r. [dostęp 10.03.2020 r.]
  9. Likwidacja Konsulatu Generalnego RP w Doniecku [online], www.donieck.msz.gov.pl, 27.02.2015 r. [dostęp 07.06.2016 r.]
  10. Eesti Vabariigi teenetemärgid. president.ee. [dostęp 03.12.2014 r.]
  11. Prezydent RP Bronisław Komorowski i Minister Spraw Zagranicznych Grzegorz Schetyna wręczyli odznaczenia z okazji Dnia Służby Zagranicznej [online], 14.11.2014 r. [dostęp 05.09.2018 r.]
  12. Ugoda przed ETPC [online], wrzesień 2005 r.

Oceń: Jakub Wołąsiewicz

★★★★★
Średnia ocena:4.93 Liczba ocen:22