Artur Hajzer

---

Życiorys

Artur Hajzer, znakomity polski wspinacz, rozpoczął swoją przygodę ze wspinaniem w 1976 roku w Tatrach. Już na samym początku jego kariery, zdobywał szczyty takie jak Kazalnica Mięguszowiecka, Gank oraz inne trudne ściany. W kolejnych latach skierował swoje kroki w Alpy, gdzie przeszedł kilka wymagających dróg w masywie Mont Blanc, w tym na Petit Dru oraz Mont Blanc du Tacul.

Debiutując w górach wysokich, w 1982 roku osiągnął szczyt Daplipangdi-Go (dziś znany jako Gaurishanka-Go), który ma wysokość 6126 m n.p.m. Rok później zdobył Tiricz Mir, najwyższy wierzchołek Hindukuszu, mierzący 7706 m. Niezapomniany moment nastąpił 9 listopada 1986 roku, kiedy to wspólnie z Jerzym Kukuczką oraz Carlosem Carsolio zdobył Manaslu East. To osiągnięcie było szczególne, ponieważ było pierwszym wejściem na tę górę w stylu alpejskim i bez użycia tlenu.

3 lutego 1987 roku, razem z Jerzym Kukuczką, dokonali przełomowego pierwszego zimowego wejścia na Annapurnę. Hajzer zrealizował również wiele innych imponujących zdobyć, w tym Sziszapangmę 18 września 1987, z Wandą Rutkiewicz, Ryszardem Wareckim oraz Jerzym Kukuczką, a także Dhaulagiri w 2008 oraz Nanga Parbat w 2010 roku, obie wyprawy odbyły się pod szyldem zespołu z Robertem Szymczakiem. W 2011 roku, w towarzystwie Adama Bieleckiego i Tomasza Wolfarta, osiągnął kolejny szczyt ośmiotysięcznika, Makalu.

Hajzer, w towarzystwie Krzysztofa Wielickiego, trzykrotnie podjął próbę zdobycia południowej ściany Lhotse. W 1989 roku pełnił rolę głównego organizatora akcji ratunkowej po lawinie na Mount Everest, która przyniosła sukces w uratowaniu jedynego ocalałego, Andrzeja Marciniaka.

10 lutego 2008 roku, doświadczył tragicznego w skutkach wypadku lawinowego w Tatrach Zachodnich. Po urwaniu się nawisu śnieżnego na Tomanowych Stołach został porwany przez lawinę. Zdołał wytrwać blisko powierzchni, a dzięki błyskawicznej reakcji ratowników TOPR, został odnaleziony oraz uratowany. Za złamanie zakazu poruszania się poza wyznaczone szlaki turystyczne, został symbolicznie upomniany przez dyrekcję Tatrzańskiego Parku Narodowego.

Podczas swojego życia, prowadził również wyprawy, w tym na Gaszerbrum I w ramach programu Polski Himalaizm Zimowy. 9 marca 2012 roku, w ramach tej wyprawy, Adam Bielecki oraz Janusz Gołąb z sukcesem dokonali pierwszego zimowego wejścia. Niestety, podczas kolejnej wyprawy, która miała miejsce od czerwca 2013 roku, 7 lipca podczas zejścia z obozu III do II, Hajzer odpadł od Kuluaru Japońskiego i spadł około 500 metrów. Jego śmierć została potwierdzona przez Marcina Kaczkana, który był na miejscu i odnalazł jego ciało.

Artur Hajzer pozostawił po sobie dwóch synów, Filipa oraz Jakuba, a także żonę Izabelę. Jego pamięć została uhonorowana na Pomniku Alpinistów w Katowicach, który odsłonięto 28 października 2015 roku. Z kolei miesiąc po jego odejściu, 7 sierpnia 2013 roku, w Parku Śląskim zorganizowano „Bieg dla Słonia” – memoriał upamiętniający Hajzera, który odbywa się co roku w czerwcu. Wydarzenie to zapoczątkował Marcin Rudzki, dziennikarz radiowy oraz miłośnik gór.

Zdobyte ośmiotysięczniki

Artykuł przedstawia niezwykłe osiągnięcia w dziedzinie alpinizmu, związane z wspaniałą karierą Artura Hajzera. W szczególności koncentruje się na jego zdobytych ośmiotysięcznikach, które stanowią nie tylko wyzwanie dla wspinaczy, ale również dowód ich niezwykłych umiejętności oraz determinacji. Poniżej znajduje się szczegółowa lista zdobytych szczytów:

• Manaslu – nową drogą – 1986,
• Annapurna – pierwsze wejście zimowe – 3 lutego 1987,
• Sziszapangma – nową drogą – 1987,
• Annapurna Wschodnia (8010 m) – nową drogą – 1988,
• Dhaulagiri – 11 maja 2008,
• Nanga Parbat – 23 czerwca 2010,
• Makalu – 30 września 2011.

Publikacje

Artur Hajzer, znany polski himalaista, ma na swoim koncie kilka ważnych publikacji, które przyciągają uwagę miłośników gór i wspinaczki.

• 1996 – Atak rozpaczy, Gliwice, Explo 1994,
• 2011 – Korona Ziemi: nie-poradnik zdobywcy, Katowice, Wydawnictwo Stapis 2011.

---

Oceń: Artur Hajzer

---