Abraham Scultetus

Scultetus miał luterańskie pochodzenie. Swoje pierwsze kroki edukacyjne stawiał w rodzinnej Zielonej Górze, lecz musiał niedługo potem przerwać naukę, gdyż jego ojciec stracił cały dorobek życia w wyniku pożaru, który zniszczył ich miasto. Dzięki pomocy rodziny burmistrza z Freistadt kontynuował swoje studia w Görlitz (Zgorzelec). W 1584 roku odbył znaczącą podróż po Polsce.

W kolejnych latach Scultetus studiował w Wittenberdze i Heidelbergu, gdzie w 1618 roku objął stanowisko profesora teologii. Od 1619 roku przebywał w Pradze, gdzie pełnił funkcję kaznodziei króla Czech, Fryderyka I. Jego kariera jednak przybrała dramatyczny obrót po klęsce protestanckich wojsk czeskich w bitwie na Białej Górze w 1620 roku, kiedy to musiał uciekać przed katolicką dominacją Habsburgów.

Ostatecznie znalazł schronienie w Wschodniej Fryzji, gdzie zmarł w Emden w 1624 roku. Warto również odnotować, że w 1625 roku opublikowano zbiór jego kazań, który został przetłumaczony na język polski przez kalwinistę z Małopolski, Jana Teodoryka Potockiego, a wydanie odbyło się w 1657 roku z jego własnym komentarzem.