IV Liceum Ogólnokształcące im. kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego w Zielonej Górze

---

Historia

Liceum Lotnicze w Zielonej Górze zainaugurowało swoją działalność we wrześniu 1979 roku jako filia renomowanej szkoły w Dęblinie. Jego założycielami byli znaczące postacie, w tym gen. dr Józef Kowalski, który pełnił funkcję komendanta Wyższej Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, a także Zbyszko Piwoński, ówczesny wojewoda zielonogórski i późniejszy senator RP, oraz Henryk Baturo, kurator oświaty i wychowania, który z czasem został radnym Sejmiku Województwa Lubuskiego.

Już od 2 lutego 1982 roku Liceum Lotnicze zyskało status niezależnej jednostki edukacyjnej, co było istotnym krokiem w rozwoju instytucji. Tego samego roku, 13 września, szkoła została uhonorowana sztandarem, co podkreśliło jej znaczenie w lokalnej społeczności.

Instytucja ta specjalizowała się w kształceniu młodzieży męskiej w obszarze mechaniki osprzętu lotniczego. Jej podstawowym celem było przygotowanie kandydatów do tzw. „dęblińskiej szkoły orląt”. Z zadaniem tym szkoła poradziła sobie znakomicie. Współpraca z wykładowcami WOSL ukazała, że absolwenci Liceum Lotniczego w Zielonej Górze byli znacznie lepiej przygotowani do dalszej edukacji w porównaniu do ich rówieśników z Dęblina.

Na mocy decyzji z 1 września 1988 roku, placówka zyskała imię kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego. Jednakże, w miarę zmian w strukturze wojskowej, zapotrzebowanie na kandydatów do szkół wojskowych, szczególnie tych które kształcą w zakresie lotnictwa, zaczęło maleć. To doprowadziło do przekształcenia Liceum Lotniczego w Wojskowe Liceum Ogólnokształcące w roku 1989. Niestety, decyzja Ministerstwa Obrony Narodowej w 1992 roku skutkowała likwidacją licznych szkół wojskowych, w tym zielonogórskiej.

Od 1 września 1992 roku szkoła funkcjonuje jako IV Liceum Ogólnokształcące. Mimo zmiany statusu, zachowano imię nadane Liceum Lotniczemu oraz pielęgnowane są tradycje sięgające jego początków. Placówka wyróżnia się nowatorskim programem nauczania oraz bogatą działalnością wychowawczą, edukacyjną i kulturalną. IV LO współpracuje z wieloma szkołami z Niemiec, Francji, Holandii, Ukrainy i Białorusi, kontynuując tradycję kształcenia znaną jako „Lotnik”.

W okresie 2002–2019 przy liceum istniało gimnazjum. Wraz z nowym rokiem szkolnym 2002, placówka zmieniła nazwę na „Zespół Szkół Akademickich w Zielonej Górze”, obejmując zarówno IV Liceum Ogólnokształcące, jak i 10. Gimnazjum. W tym czasie funkcję organu prowadzącego pełnił dr Stefan Bulanda, który był pionierem w tworzeniu tej instytucji. Od 1 września 2019 roku zarząd nad szkołą sprawuje miasto Zielona Góra.

Do tej pory szkołę ukończyło aż 2136 osób. Co więcej, w roku szkolnym 1990/1991 do szkoły przyjęto dziewczęta, a pierwsze maturzystki pożegnały się z liceum w roku szkolnym 1992/1993.

Najważniejsze wydarzenia z życia szkoły

• pierwsza inauguracja roku szkolnego – 9 listopada 1979,
• pierwsza matura – 1983,
• nadanie sztandaru – 12.09.1982,
• nadanie imienia – 01.09.1988,
• powołanie WLO – 01.09.1989,
• likwidacja WLO – 1992,
• powołanie IV LO – 1992,
• powołanie „Zespołu Szkół Akademickich” – 1 września 2002 (do 31 sierpnia 2019).

System amerykański w IV Liceum Ogólnokształcącym

W roku szkolnym 1994/1995 wprowadzono nowoczesny model edukacji, znany jako system amerykański, do IV Liceum Ogólnokształcącego w Zielonej Górze, które nosi imię kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego. Szkoła ta jest dopiero drugą w Polsce, która podjęła się implementacji tego innowacyjnego podejścia do nauczania. Nadrzędnym celem edukacyjnych reform, zaprojektowanych przez Stefana Bulandę i Joannę Andrzejewską, było wprowadzenie pięciu kluczowych zasad, które odpowiadały na potrzeby zarówno uczniów, jak i rodziców oraz nauczycieli.

Te zasady obejmują:

• zindywidualizowanie procesu kształcenia,
• zwiększenie efektywności nauki języków obcych,
• wprowadzenie wewnętrznych standardów edukacyjnych,
• kształtowanie właściwych postaw wychowawczych.

W 1994 roku ruszyły prace nad projektem eksperymentu, który miał na celu uwzględnienie opinii społeczności szkolnej oraz korzystanie z amerykańskich wzorców edukacyjnych. Rok później, w 1995 roku, projekt został sformalizowany i wdrożony jako innowacja obejmująca punktowy system oceniania oraz nowy podział roku szkolnego na trzy okresy.

Rok szkolny zorganizowany jest w trzech etapach, z których każdy trwa 60 dni. Zajęcia dydaktyczne są prowadzone w grupach przedmiotowych. Przykładowo, lekcje języka polskiego może prowadzić nauczyciel X dla trzech uczniów z klasy A, piętnastu z klasy B, dwóch z klasy C oraz siedmiu z klasy D. Godziny wychowawcze natomiast odbywają się w stałych oddziałach klasowych.

Program nauczania realizowany w 3-letnim cyklu składa się z ośmiu okresów – w klasach pierwszych i drugich jest to po trzy okresy rocznie, natomiast w trzeciej klasie – dwa trymestry. W ramach nauczania zawarte są zajęcia podstawowe, specjalizacyjne oraz pozalekcyjne, przy czym każdy kurs składa się z 60 godzin zajęć. Plan nauczania obejmuje zarówno przedmioty obligatoryjne, jak i specjalizacyjne, z określoną liczbą kursów do zrealizowania.

Ostateczne punkty uzyskane przez ucznia przelicza się na tradycyjne oceny. Każdy uczeń ma możliwość zdobycia maksymalnie 300 punktów z każdego przedmiotu w danym okresie. System przeliczania punktów na oceny przedstawia się następująco:

• 291–300 pkt – ocena celująca,
• 241–290 pkt – ocena bardzo dobra,
• 201–240 pkt – ocena dobra,
• 161–200 pkt – ocena dostateczna,
• 121–160 pkt – ocena dopuszczająca,
• poniżej 121 pkt – ocena niedostateczna.

W praktyce oznacza to, że jeśli uczeń zdobył 220 punktów z języka polskiego w pierwszym trymestrze, jego ocena w tradycyjnym systemie to 4. Istotne jest, że w trakcie jednego okresu nie ma możliwości zmiany uzyskanej punktacji, co zostało ustalone przez twórców eksperymentu, którzy pragnęli stworzyć warunki do systematycznego zdobywania wiedzy. W tradycyjnym systemie mobilizacja do nauki często koncentruje się na końcu okresu lub ostatnim roku nauki, co nie przynosi pożądanych efektów.

W przypadku, gdy uczeń nie zdał w danym okresie, może powtarzać tylko ten przedmiot, a nie wszystkie. Realizuje pozostałe zajęcia zgodnie z planem nauczania. Przykładowy plan kursów dla ucznia, który w drugiej klasie wybrał profil językowy, pokazuje, że każdy uczeń ma codziennie ten sam zestaw lekcji, co sprzyja nabywaniu nawyków systematycznego uczenia się.

W zakresie nauki języków obcych każdy uczeń wybiera jeden z czterech języków (angielski, niemiecki, włoski, francuski), który będzie realizował codziennie przez trzy lata, oraz drugi język, który jest nauczany przez cały pierwszy rok. Do dyspozycji stoją także różnorodne specjalizacje, takie jak:

• językowa,
• dziennikarska,
• prawno-społeczna,
• medyczna,
• farmaceutyczna,
• psychologiczno-pedagogiczna,
• politechniczna (mat-fiz-inf),
• ekonomiczno-menadżerska.

Znani absolwenci

Absolwenci IV Liceum Ogólnokształcącego im. kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego w Zielonej Górze są niezwykle uzdolnieni i wszechstronni w różnych dziedzinach. Wśród nich znajduje się:

• dr Anna Goc – biochemiczka, pełniąca funkcję Kierownika Oddziału Chorób Zakaźnych w Instytucie Medycyny Komórkowej dr Ratha, z siedzibą w Santa Clara w Kalifornii,
• Inga Padlewska – Miss Ziemi Lubuskiej ’94, a także III vicemiss Polski ’94 i Inter Miss ’95,
• Damian Aleksander – uznawany aktor z Teatru Muzycznego Roma,
• Halszka Moczulska – laureatka wielu nagród w ogólnopolskich oraz lokalnych konkursach poetyckich, w tym w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim TPD, Biesiadzie Słowa oraz Autunalia, a także nominowana do nagrody „Eurydyki 2003”,
• gen. bryg. pil. Tomasz Drewniak (absolwent LL 1983) – Dowódca 4. Skrzydła Lotnictwa Szkolnego w Siłach Powietrznych,
• gen. bryg. Kazimierz Dyński (absolwent LL 1983) – Szef Zarządu Obrony Powietrznej i Przeciwrakietowej, Zastępca Inspektora Rodzajów Wojsk w Dowództwie Generalnym RSZ,
• gen. bryg. pil. Adam Świerkocz (absolwent LL 1983) – Dowódca 4. Skrzydła Lotnictwa Transportowego,
• gen. bryg. pil. Stefan Rutkowski (absolwent LL 1984) – pełniący funkcję Szefa Wojsk Lotniczych w Siłach Powietrznych,
• płk dypl. pil. Wojciech Krupa (absolwent LL 1984) – Dowódca 31. Bazy Lotniczej w Siłach Powietrznych,
• płk dypl. pil. Rafał Nowak (absolwent LL 1984) – Dowódca Mobilnej Jednostki Dowodzenia Operacjami Powietrznymi,
• płk mgr inż. pil. Jacek Zygmanowski (absolwent LL 1984) – Dowódca 22 Ośrodka Dowodzenia i Naprowadzania w Siłach Powietrznych,
• Mirosław Chojnacki – indywidualny i drużynowy Mistrz Polski w zawodach sportowo-obronnych,
• Robert Mortka – złoty medalista Mistrzostw Polski w zawodach sportowo-obronnych oraz brązowy medalista w wieloboju spadochronowym,
• Jacek Zalewski – mistrz Polski w zawodach sportowo-obronnych,
• Jacek Adamski – srebrny medalista mistrzostw Polski w wieloboju spadochronowym Mielec-82,
• Stanisław Gacek – drużynowy wicemistrz Polski w zawodach obronnych,
• Robert Kornalewicz – uczestnik programu „Bar” w 2004, adwokat, radny Rady Miasta Zielona Góra oraz Pełnomocnik Wojewody Lubuskiego,
• por. pil. Katarzyna Tomiak-Siemieniewicz – pierwsza kobieta w historii lotnictwa polskiego, która została pilotem myśliwca MiG-29.

---

Oceń: IV Liceum Ogólnokształcące im. kpt. pil. Eugeniusza Horbaczewskiego w Zielonej Górze

---